Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα...

Τα πρώτα ματς των ομάδων μας, στο πλαίσιο των προκριματικών αγώνων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων έγιναν. Η Λάρισα ήδη αποχαιρέτησε, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ βρίσκονται με το ένα πόδι στην επόμενη προκριματική φάση, ο Παναθηναϊκός με το ένα πόδι απ' έξω και μόνο η ΑΕΚ περιμένει αμέριμνη (;) τη στιγμή που θα πατήσει κι αυτή ευρωπαϊκό χορτάρι.
Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ έκαναν το αυτονόητο απέναντι σε ομάδες μεσαίας δυναμικότητας. Το αυτονόητο δεν έκανε η Λάρισα, που αποκλείστηκε από μία μέτρια ομάδα και φυσικά ο Παναθηναϊκός που έπαιξε με μία πραγματική ομάδα (όχι μεγαθήριο, αλλά σημαντική ομάδα) και στην ουσία προβλημάτισε, όχι τόσο για το αποτέλεσμα, αλλά για την κακή εμφάνιση.
Είναι αδύνατο από αυτό το πρώτο δείγμα γραφής να βγάλουμε συμπεράσματα για το μέλλον. Παρόλο που στην κόντρα Κετσπάγια - Τεν Κάτε ισχυρίζομαι ότι ο Γεωργιανός έχει μεγαλύτερα πλεονεκτήματα από τον Ολλανδό (σ' αυτό το blog θα δείτε μία πρώτη σύγκριση των δύο, όπου ισχυρίζομαι ότι ο Τιμούρ κερδίζει στα σημεία τον Τεν), δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να γράψω ότι δικαιώνομαι ή διαψεύδομαι. Και οι δύο (όπως όλοι άλλωστε) θα κριθούν όταν έρθει η ώρα και όχι φυσικά πριν καλά-καλά αρχίσει η περίοδος.
Έτσι, το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάποιος είναι ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει μία ιδιόμορφη τυφλή δικαιοσύνη, που αποκαθίσταται σχεδόν πάντα και που βάζει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Η προκριματική φάση των ευρωπαϊκών κυπέλλων δεν μπορεί να αποδείξει αν μία ομάδα δούλεψε σωστά το καλοκαίρι ή όχι... Πιο πολύ αποδεικνύει αν η κάθε ομάδα την περασμένη χρονιά πήρε αυτό που της άξιζε και αν το καλοκαίρι δεν έκανε μεγάλα λάθη. Τί εννοώ;

1. Ο Ολυμπιακός πέρσυ αποκλείστηκε από την Ανόρθωση και υποβιβάστηκε στο ΟΥΕΦΑ. Αντίθετα ο Παναθηναϊκός, πέρσυ, απέκλεισε την πιο ισχυρή από την Ανόρθωση, Σπάρτα Πράγας. Και οι δύο προπονητές (Βαλβέρδε και Τεν Κάτε) ήταν νεοφερμένοι στις ομάδες τους, είχαν αρχίσει να τις δουλεύουν μόλις λίγες ημέρες και θεώρησαν ότι για να προκριθούν θα έπρεπε να στηριχθούν στο προϋπάρχον υλικό και όχι στους νεοφερμένους παίκτες. Έτσι, ο Τεν Κάτε πέρσυ, έκανε μικροαλλαγές στην ενδεκάδα του και ο Βαλβέρδε επίσης. Ο ένας προκρίθηκε, διότι το υλικό που είχε ήταν ομοιογενές και ανώτερο της Σπάρτα. Ο άλλος αποκλείστηκε διότι το υλικό που είχε διατηρούσε, μεν την ομοιογένειά του, αλλά δεν ήταν ανώτερο της Ανόρθωσης, αφού όπως θα θυμόσαστε ο Ολυμπιακός της περίοδου 2007-2008 είχε πάρει ένα πρωτάθλημα στα χαρτιά και του είχε παραδοθεί στον Βάσκο σμπαράλια.
Η δικαιοσύνη του ποδοσφαίρου έδωσε την πρόκριση στον ΠΑΟ και έριξε τον Θρύλο στο ΟΥΕΦΑ.
2. Φέτος, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Κετσπάγια επέμεινε να μην αλλάξει την ομάδα... Ουσιαστικά, ο μόνος νέος παίκτης του Ολυμπιακού που έπαιξε με τη Σλόβαν ήταν ο Μέλμπεργκ. Έβαλε τους πιο ετοιμοπόλεμους παίκτες που είχε στη διάθεσή του (ανεξαρτήτως ονόματος) και κέρδισε διότι ακόμα και τα λεγόμενα "δεύτερα" του Ολυμπιακού είναι ανώτερα από τη Σλόβαν. Το ίδιο έκανε και ο Σάντος. Ο ΠΑΟΚ, που κέρδισε στο Όσλο, δεν είχε μεγάλες διαφορές σε σχέση με τον περσινό. Ο Πορτογάλος προπονητής δεν έριξε στη φωτιά τις περισσότερες από τις μεταγραφές του, και βγήκε νικητής επειδή ακόμα και το περσινό (ελλειπές) ρόστερ του ήταν κατά πολύ ανώτερο, σε σχέση με τη Βαλερένγκα.
Αντίθετα, ο Τεν Κάτε τα έκανε όλα μπάχαλο. Όχι μόνο έβαλε πολλούς νέους παίκτες, αλλά τους άλλαξε και τον τρόπο που έπαιζαν σε σχέση με πέρσυ. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.
Ακόμα περισσότερες αλλαγές έκανε ο Ουζουνίδης, που κατέβασε μία ομάδα εντελώς καινούρια. Σε συνδυασμό με το πιάσιμο των παικτών από την προετοιμασία, δεν κατάφερε ούτε να κοιτάξει στα μάτια τους Ισλανδούς.

Συμπέρασμα:
Στα προκριματικά του καλοκαιριού εκείνο που παίζει καθοριστικό ρόλο είναι η ομοιογένεια μίας ομάδας, διότι σχεδόν καμία δεν είναι ικανή να εμφανιστεί έτοιμη σε επίπεδο (νέας) τακτικής και φυσικής κατάστασης. Θυμηθείτε την ΑΕΚ του Μπάγεβιτς, όταν απέκλεισε τη Ρέιντζερς. Οι παίκτες της είχαν βρεθεί το καλοκαίρι, ξέροντας τί έπρεπε να κάνουν από την περασμένη χρονιά. Βρήκαν τη Ρέιντζερς που είχε ξοδέψει πολλά λεφτά για να πάρει σπουδαίους παίκτες και την... τσάκισε. Αντίθετα, η ΑΕΚ του Τουμπάκοβιτς πήγε με πολλά νέα ονόματα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν είχε καμία ομοιογένεια και αποκλείστηκε από κάποια... ΑΙΚ που μπορεί να μην ήταν μεγαθήριο, αλλά ήταν ήδη ομάδα.

Φυσικά, στην περίπτωση του φετινού Παναθηναϊκού παρεμβάλλονται και πολλά άλλα, αλλά είναι βέβαιο ότι αν ο Τεν Κάτε πήγαινε στην Πράγα, με την παλιά δοκιμασμένη συνταγή του περσινού καλοκαιριού, σήμερα δεν θα έτριζε τόσο πολύ η καρέκλα του.
Αλλά είπαμε: Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα.